„Jak wiecie, jesteśmy obecnie upokorzone, ale: odwagi, moje siostry! Spoglądajmy na siebie jako na ziarno pszenicy, które obumiera, jak mówi nam o tym Pan Jezus w Ewangelii. Trwajmy ukryte i wyniszczone, tym bardziej, że to będzie podobało się Bogu. Instytut zajaśnieje pewnego dnia i przetrwa aż do końca świata, jak zapewnił mnie o tym pewien sługa Boży”