„Propter nimiam caritatem. O zbyt wielka miłości Ojca Przedwiecznego, że dał nam własnego Syna; zesłał Go ze swego łona w łono Dziewicy, by przez Nią dać Go światu. Prawda, wcielenie Słowa oddaje nieskończoną chwałę Ojcu, lecz posiada zarazem nieskończoną wartość dla nas. Jeżeli Narodzenie ogarnia swą mocą Osobę Boga stającego się dzieckiem, to dla nas jest korzyścią, że staje się On naszym bratem, że podejmuje się prowadzenia naszych spraw, dokonuje naszego pojednania i wkłada nam na nowo w ręce dziedzictwo utracone przez grzech.”