Nasza wielka św. Scholastyka była gołąbką czystą i niewinną, która nieustannie trwała w godnej uwielbienia arce – Jezusie Chrystusie. Spoczywała w szczelinach skały i nigdy ich nie opuszczała. My, które mamy zaszczyt być jej córkami, powinnyśmy żyć tym samym duchem milczenia, modlitwy, wyniszczenia, samotności, życiem nieznanym i ukrytym.