„W Komunii św. mamy szczęście przyjmować Boga tak wielkiego, tak godnego uwielbienia, tak niepojętego, wraz ze wszystkimi Jego boskimi doskonałościami, darami i łaskami; przyjmować Jezusa Chrystusa wraz z całą Jego świętością, cnotami i zasługami. Jezus Chrystus daje nam swą najdroższą Krew oraz to wszystko, co uczynił i wycierpiał dla naszego zbawienia. Daje nam swą pokorę, cierpliwość, łagodność i wszystkie inne cnoty. Cóż chcecie większego ponad to?”
2 lipca
„Jezus Chrystus, święta i godna uwielbienia żertwa Ojca Przedwiecznego, raz jeden złożył siebie w ofierze na drzewie krzyża za wszystkie grzechy ludzi, przelewając swą najdroższą Krew aż do ostatniej kropli, aby uczynić zadość sprawiedliwości swego boskiego Ojca za wszystkie nasze grzechy. Ponieważ nie może już cierpieć w ten sposób przelewając swoją Krew – teraz bowiem przebywa w chwale – ofiarowuje się każdego dnia i w każdej chwili na naszych ołtarzach przez ręce kapłanów.”
1 lipca
„Niewiele osób czyni postępy w życiu duchowym, ponieważ tylko nieliczni chcą zawierzyć bez reszty Jezusowi Chrystusowi. Wiele dusz wchodzi na pewien stopień zawierzenia, a osiągnąwszy go, nie wchodzą na kolejny. Dopóki nie porzuci się siebie tak, jak trzeba, dopóty w zawierzeniu pozostaje luka, nie jest ono całkowite. Wszystkie chwile twego życia zostały nabyte Krwią Boga. „
30 czerwca
„Nie można już więcej tracić czasu, jest zbyt krótki i zbyt cenny – Krew Jezusa Chrystusa jest jego ceną. Jezus daje go nam, abyśmy Go kochały: pragnijmy już tylko Jego, niech wasza dusza tak długo nie przestaje Go szukać aż Go posiądzie. Trzeba zagubić się i pogrążyć w Nim.”
Świętych Apostołów Piotra i Pawła
„Ecce nos reliquimus – Oto my opuściliśmy. To jest przyczyna triumfu i radości świętych w Raju. Tak, opuścili oni wszystko, aby podążać za Panem Jezusem. Opuścili nie tylko bogactwa, zaszczyty i światowe przyjemności, ale nadto i samych siebie. Prowadzili tu życie ukrzyżowane i pełne wyrzeczeń. Widzicie dusze umarłe dla ich własnego życia, a ożywiane jedynie życiem Jezusa.”
Święto Niepokalanego Serca Maryi
„Widzę w duchu to najsłodsze Serce Czcigodnej Matki Bożej, jako święte miejsce zawierające wszystkie dary Boga. Chcemy znaleźć w nim łagodność – ono całe jest nią napełnione; pokorę – całe jest unicestwione; poddanie się Bożemu upodobaniu – Maryja wypowiada tajemnicze fiat, które czyni z Niej niewolnicę boskiej woli; cierpliwość – mamy dosyć jej dowodów w świętym sposobie życia Maryi. Jednak najchętniej zatrzymuję się przy Jej miłości i dobroci dla grzeszników, dla których jest ucieczką.”