„Bądź wierna, niczego się nie bój. Bądź dla Boga przechodząc ponad wszystkim i pozostaw wszystko Bogu. Nie napełniaj tym duszy. Nie zadręczaj się tym, co będzie, tylko spocznij łagodnie w ramionach Bożej Opatrzności. Wszystko, co Bóg uczyni będzie bardzo dobrze zrobione. Przyjmij postawę szacunku względem sposobów, którymi cię prowadzi i poddaj się im z pełną miłości uległością.”
15 lipca
„Ten, kto nie zawierzy się całkowicie rękom Boga, oddając wszystkie swoje sprawy Jego miłującej Opatrzności, nie może doświadczalnie poznać dowodów Jego dobroci. Jak tylko możesz ogołoć się z ludzkiego zapatrywania, a przywiąż się jedynie do upodobania Bożego, aby trudności życia nie mąciły spokoju twojego serca. Patrz na wszystkie sprawy tak, jak Bóg na nie patrzy i pragnij ich jedynie ze względu na Niego. Czerp życie z Niego samego.”
14 lipca
„Powierzcie się całkowicie w ręce Boga – to jest jedyny sposób, by zawsze posiadać pokój. Jedna dusza, która tak zupełnie Mu siebie powierzyła jest Mu milsza niż sto innych, które nie posiadają tej dyspozycji. Przychodzi On wówczas nadobficie rozlewać swe łaski. Tak, nadobficie, bo tak bardzo kocha On zawierzenie. Wszędzie, gdzie znajdzie tę cnotę, obdarza swymi błogosławieństwami.”
13 lipca
„Zawsze patrz na siebie jak na małą kulkę wosku w ręku Boga, kształtowaną według Jego upodobania. Nie wybieraj i nie pragnij, abyś stała się zdolna przyjąć działanie Jego czystej miłości. Oddaj się cała, bez zastrzeżeń, bez lęku i bez namysłu Temu, który ma dla ciebie więcej dobroci niż ty mogłabyś kiedykolwiek mieć dla siebie samej. Żyj wiarą, ufnością i miłością.”
12 lipca
„Wola Boża króluje jedynie wtedy, gdy tracimy siebie. To właśnie czynimy w zakonie poprzez ślub posłuszeństwa, który poddaje nas całkowicie woli Bożej i woli przełożonych. Ślub ten uśmierca naszą własną wolę i poddaje cały nasz byt królowaniu woli Bożej, sprawia, że w każdej chwili i w najmniejszym naszym czynie Bóg znajduje wiele upodobania.”
Uroczystość Św. Ojca Benedykta
„Czytajcie Regułę św. Benedykta: zawiera całą doskonałość, i to doskonałość w najwyższym stopniu. W Rzymie zwą ją krótko: święta Reguła. Wszyscy inni założyciele coś z niej zaczerpnęli. W przeciwieństwie do pozostałych reguł nie umniejszyła się ona w ciągu wieków ani nie powiększyła, lecz trwa w swym pierwotnym kształcie. Powstała pod natchnieniem Ducha Świętego. Jaki zaszczyt dla was, moje siostry, że jesteście córkami tak godnego Patriarchy! Obyście nie były nimi tylko z imienia i z habitu, ale przez naśladowanie go! „