„Dziś jest święto Trójcy Przenajświętszej. Cóż chciałybyście większego niż samego Boga? On, kochając miłością nieskończoną rodzi Słowo, a Ojciec i Słowo kontemplują siebie nawzajem przez okazywane sobie upodobanie i nieskończoną miłość. Widząc się tak doskonałymi dają początek Trzeciej Osobie, która nazywana jest Duchem Świętym. Oto zajęcie godnej uwielbienia Trójcy Świętej, trwające całą wieczność. Jest ono również zajęciem, radością i szczęściem świętych i błogosławionych w niebie, a także przedmiotem naszej wiary i adoracji na ziemi.”
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
„Tak jak spodobało się Ojcu Przedwiecznemu dotknąć Pana Jezusa cierpieniem, tak znajduje On upodobanie w napełnieniu swego boskiego Syna chwałą i czcią. Daje Mu miejsce po swojej prawicy i całą władzę w Niebie i na ziemi. Ojciec Przedwieczny traktuje Go jako Boga. Darzą się wzajemnym spojrzeniem: Ojciec Syna, a Syn Ojca. Święte Człowieczeństwo zaznaje nieskończonej radości z powodu upodobania, jakie Bóg w Nim znajduje.”
16 maja
„Można powiedzieć, że jutrzejsze święto dotyczy tylko Pana Jezusa. Wszystkie inne tajemnice mają zawsze związek z nami, ich świętowanie ma przynieść nam korzyść, one nas dotyczą. Natomiast juto jest dzień chwały i triumfu świętego Człowieczeństwa Jezusa Chrystusa, dzień Jego radości, w którym Ojciec Przedwieczny okazuje całą swą wielkość, bogactwa, wspaniałość, aby przyjąć owo święte Człowieczeństwo.”
15 maja
„Są dusze żalące się i skarżące, cierpiące na widok Jezusa, który odchodzi, tak jakby rzeczywiście pozostawiał nas On sierotami. Co do mnie, to w ogóle nie podzielam tych uczuć i wolę raczej radować się i współweselić z całym Niebem z powodu chwały Jezusa. W końcu przecież nie porzucił nas, bo wstępując do Nieba powiedział: Ja jestem z wami aż do skończenia świata (por. Mt 28,20).”
9 marca
„Nasz Pan jest żertwą złożoną w ofierze. Pytacie mnie, czy z tego powodu powinno być się smutnym i zmartwionym. Nie, moje siostry. Chociaż dla Jezusa był to powód do bezbrzeżnego bólu, dla nas jest to przedmiotem radości i miłości, ponieważ przez Jego śmierć boska miłość dokonała naszego zbawienia i pojednania z Bogiem Ojcem. Nigdy nie powinno się popadać w pobożność nacechowaną smutkiem, przez którą byłoby się ciężarem dla swych sióstr.”
14 stycznia
„Udziałem duszy, która żyje duchem świętej Ewangelii jest radość i spoczynek w Bogu. Niech twoim pokarmem będzie Jezus Chrystus. Ze względu na miłość do Niego nie odmawiaj mi, proszę, kwadransa dziennie, by wystawiać się na Jego świętą obecność. W ten sposób pozwolisz Jego łasce działać w tobie i wejdziesz w dyspozycje wiary, miłości i szacunku dla tej niezawodnej i potężnej prawdy, która zawiera wszystko: Bóg jest. Duszy chrześcijańskiej nie trzeba nic więcej.”