„Uważam, że aby dobrze przeżyć okres Adwentu, należy zachowywać głębokie milczenie wewnętrzne i zewnętrzne, aby uczcić milczenie Boskiego Słowa w łonie Jego Najświętszej Matki. Następnie, strzec samotności i oddalenia od wszelkiego rodzaju stworzeń przez cześć dla samotności Boga-Słowa we wnętrzu Jego Najświętszej Matki.”
28 lutego
„Wyprowadzę ją na pustynię i będę mówił do jej serca. To w samotności słyszymy głos Boga, tam również Bóg poucza nas o tym, co powinnyśmy czynić. Jeżeli więc chcemy słuchać boskich słów musimy trwać w samotności. Jego słowa są Duchem życia oświecającym naszego ducha, ożywiającym i rozpalającym nasze serce Jego miłością.”
25 lutego
„Upokórzcie się u świętych stóp Jezusa Chrystusa, adorujcie wewnętrzną samotność Jego boskiego Serca. Będąc doskonale oderwane od zajmowania się stworzeniami, zwraca się ono ku miłości i kontemplacji Jego Boskiego Ojca. O, godny uwielbienia Jezu, uświęć moją samotność i udziel mi łaski oderwania od stworzeń, abym zajmowała się jedynie Tobą!”
22 stycznia
„Nie ma nikogo bardziej [trwającego] w samotności niż Jezus Chrystus w tabernakulum. Jeżeli chciałybyście rozważyć Jego milczące życie, weźcie pod uwagę to milczenie, które zachowuje On w Boskim Sakramencie. Jest tam jakby Go nie było. O, cudzie! Kościół mówi nam w Brewiarzu: „Uniżcie wasze głowy przed Majestatem Boga”. Uniżmy się więc jako grzeszna nicość wobec Boga, wobec Jego potęgi. „
3 grudnia
„Uważam, że aby dobrze przeżyć okres Adwentu, należy czynić trzy rzeczy: Po pierwsze, zachowywać głębokie milczenie wewnętrzne i zewnętrzne, aby uczcić milczenie Boskiego Słowa w łonie Jego Najświętszej Matki. Następnie, strzec samotności i oddalenia od wszelkiego rodzaju stworzeń przez cześć dla samotności Boga-Słowa we wnętrzu Jego Najświętszej Matki.”
7 listopada
„Bogactwo duszy, która posiada pokój jest niezmierne. Trwa nieporuszona w różnych okolicznościach życia, ponieważ jest utwierdzona w Bogu. Ten boski pokój podtrzymuje duszę. Zakosztuj go, lecz nie dzięki zmysłom, ale przez ogołocenie się ze wszystkiego. Dusza, która wyzbyła się stworzeń raduje się tym drogocennym pokojem, który wszystko utrzymuje w spoczynku, milczeniu i samotności.”