„Prawdziwe ubóstwo polega na ubóstwie ducha. To w nim zawiera się nasze szczęście i tym, którzy je posiadają Pan Jezus obiecał królestwo niebieskie. Święty Benedykt dał jasno do zrozumienia jak całkowite powinno być ubóstwo jego uczniów, gdy napisał w swej Regule, że mnich nie może dysponować nawet własnym ciałem i wolą. Mniszka, jeżeli czegoś pragnie, to tylko tego, by spełniać świętą wolę Boga i być najuboższą w klasztorze, aby w ten sposób jednoczyć się z Jezusem ubogim i biednym na ziemi.”
6 października
„Zasięg ślubu ubóstwa sięga bardzo daleko. Są tacy, którzy opierają całe swoje zobowiązanie na wyrzeczeniu się dóbr tego świata i pieniędzy, ale tak naprawdę jest to tylko zewnętrzny aspekt tej cnoty ewangelicznej. Kto jednak nie osiągnie w nim doskonałości, nigdy nie dotrze do wewnętrznego jej wymiaru. Wyrzekłszy się więc ziemskich dóbr, należy żyć w całkowitym ogołoceniu z przywiązania do rzeczy, na które Reguła nam pozwala.”
9 lipca
„Bogactwem życia łaski jest największe ubóstwo. Ut iumentum factus sum – stałem się jak juczne zwierzę, mówi Dawid: i trwałem z Tobą. Trwać przy Bogu jak biedne zwierzę niezdolne do niczego poza tym jednym: być zdanym na Jego upodobanie. Zobaczysz, że Boża łaska, miłość i Duch zakrólują w tobie.”