„To Bóg uniża się aż po naszą naturę, to Bóg znosi tyle zniewag, bólu i hańby, to Bóg umiera za nas, za nasze grzechy; to Bóg, to Bóg, to Człowiek-Bóg! Ileż tracimy łask wskutek braku uwagi!”
17 stycznia
„Ogołocenie wewnętrzne wprowadza duszę w odpoczynek, pokój i uciszenie. Aby posiadać ten pokój i to wewnętrzne ogołocenie, należy nie przywiązywać się do niczego, do niczego nie lgnąć, nie mieszać się w nic, nie mieć w niczym udziału, być tak, jakby się wcale nie było. Wówczas dusza wie tylko jedno: Bóg jest. I na tym się zatrzymuje.”
16 stycznia
„Tylko Bóg istnieje naprawdę. Wszystko inne nie jest, tzn. jest jedynie marnością. Jeżeli więc wszystkie stworzenia są jedynie marnością, czyż mogą być na tyle silne, aby nas zaniepokoić? Jak to, powiew wiatru nas przewraca? O, jaka słabość! A pochodzi ona jedynie z naszego zaślepienia!”
15 stycznia
„Idźcie rzucić się do stóp Pana Jezusa, znajdujcie upodobanie w upodobaniu Boga, rozradujcie się z tego, kim jest i jaki jest. Mówcie Mu, że jesteście jedynie nędznikami i nie mając w sobie niczego, co mogłoby Go zadowolić, proście Go, aby znalazł upodobanie w sobie samym. Zapomnijcie o sobie. Gdy będziecie [czuły się] najnędzniejszymi i największymi na świecie grzesznicami, znajdźcie wasze zadowolenie, upodobanie i radość w tym wszystkim, kim jest Bóg, a odprawicie bardzo dobrą modlitwę.”
13 stycznia
„Bóg istnieje sam z siebie, jest niezależny od wszystkich stworzeń. Natomiast stworzenie samo z siebie jest niczym i nie powinno być niczym dla siebie. Bóg jest, ty nie jesteś. To lekcja, której [Pan] udzielił niegdyś błogosławionej Katarzynie ze Sieny, gdy zapytała Go z prostotą i miłością: „Kim jesteś, Panie?”. „Jestem Tym, który jest, ty zaś nie jesteś”. To drogocenne słowo wywołało tak cudowny skutek w sercu Świętej, że odtąd już nigdy nie wyszła ze swej nicości.”
26 października
„Tu solus sanctus. Tylko Tyś jest święty, o Święty nad świętymi. Niepojętą radość sprawia Twoim wybranym, gdy wołają do Ciebie: Święty, Święty, Święty! Tylko Tyś jest święty! (por. Iz 6,3). Świętość spływa z Ciebie na Twoich świętych; oni są świętymi tylko dzięki temu boskiemu udzielaniu się, tak że nic nie jest święte poza Tobą, o święty Boże! W Tobie istnieje sama tylko świętość, a zjednoczyć się z Tobą może tylko to, co jest święte Twoją świętością. O, Boże święty!”