Ogołocenie wewnętrzne wprowadza duszę w odpoczynek, pokój i uciszenie. Aby posiadać ten pokój i to wewnętrzne ogołocenie, należy nie przywiązywać się do niczego, do niczego nie lgnąć, nie mieszać się w nic, nie mieć w niczym udziału, być tak, jakby się wcale nie było. Wówczas dusza wie tylko jedno: Bóg jest. I na tym się […]

Tylko Bóg istnieje naprawdę. Wszystko inne nie jest, to znaczy jest jedynie marnością. Jeżeli więc wszystkie stworzenia są jedynie marnością, czyż mogą być na tyle silne, aby nas zaniepokoić? Jak to, powiew wiatru nas przewraca? O, jaka słabość! A pochodzi ona jedynie z naszego zaślepienia!

Święci zawsze dążyli do samotności i milczenia. Kiedy byli ich pozbawieni, znosili ciężar tego ogołocenia jako ofiarę składaną woli Bożej. Wiedzieli z doświadczenia, że dusza z trudnością zachowuje czystość i świętość poza samotnością, dlatego powracali do niej natychmiast, gdy nie sprzeciwiało się to sprawom czy rozkazom Bożym. O, jakie cuda Bóg działa w duszy samotnej […]

Udziałem duszy, która żyje duchem świętej Ewangelii jest radość i spoczynek w Bogu. Niech twoim pokarmem będzie Jezus Chrystus. Ze względu na miłość do Niego nie odmawiaj mi, proszę, kwadransa dziennie, by wystawiać się na Jego świętą obecność. W ten sposób pozwolisz Jego łasce działać w tobie i wejdziesz w dyspozycje wiary, miłości i szacunku […]

Bóg istnieje sam z siebie, jest niezależny od wszystkich stworzeń. Natomiast stworzenie samo z siebie jest niczym i powinno być niczym dla siebie. Bóg jest, ty nie jesteś. To lekcja, której [Pan] udzielił niegdyś błogosławionej Katarzynie ze Sieny, gdy zapytała Go z prostotą i miłością: „Kim jesteś, Panie?” „Jestem Tym, który jest, ty zaś nie […]

Nie chcę niczego w niebie ani na ziemi poza Jego najświętszą i najczystszą wolą. Zbankrutowałam, nie mam nic, nawet własnej doskonałości. Zaczynam pojmować, że jedynie Bóg jest i powinien być, a wszystko inne powinno być unicestwione. Proś Boga, aby obdarzył mnie łaską takiego powierzenia się Jego mocy i potędze, aby wypełniła się we mnie Jego […]

Ciałem Jezusa Chrystusa jest Kościół, którego jesteśmy członkami. Ojciec Przedwieczny namaścił nas tym samym namaszczeniem, którym namaścił własnego Syna, a nasz chrzest jest chrztem Chrystusa. Przez chrzest umarłyśmy z Jezusem, zostałyśmy w Niego przekształcone tak, że nie powinnyśmy już być widoczne, lecz zagubione i ukryte w Chrystusie

Rozradujcie się wraz ze świętymi Magami z odnalezienia Matki i Dziecka i uczyńcie to samo, co ci święci adoratorzy: zabierzcie ze sobą skarb, który znalazłyście w swoim sercu i nauczcie się chodzić teraz inną ścieżką, ścieżką wiary, ścieżką oddalenia od stworzeń. O niej to właśnie jest mowa w Ewangeliach.

Kiedy idziemy odwiedzić Jezusa i Jego Najświętszą Matkę, dobrze jest podarować im prezenty. Oni ich pragną. Nawet w Starym Testamencie zabronione było pokazywać się w Jego obecności z pustymi rękami. Bóg oczekuje hołdów i danin, to jest sprawiedliwe. Lecz cóż mogłybyśmy Mu dać, co byłoby Mu milsze niż On sam i Najświętsze Serce Jego Matki?

Strzeżcie się bardzo, by nie lekceważyć dotknięć i poruszeń wewnętrznych nakłaniających do nieulegania ciekawości, złemu humorowi i tym podobnym rzeczom. Takie natchnienia służą nam za gwiazdę, by znaleźć Jezusa. Nie czyńcie twardymi serc waszych, jak mówi nasza święta Reguła