Tak jak św. Andrzej trzeba opuścić wszystkie stworzenia, nawet święte, i oczekiwać, że Jezus raczy w końcu rzucić nam miłujące spojrzenie i wprowadzić do swego mieszkania. Następnie trzeba spodziewać się, że Pan Jezus zaszczyci nas swoim krzyżem, jak uczynił to względem św. Andrzeja. Jeśli nie będzie to krzyż z drewna, to przynajmniej będą to krzyżujące […]

Jezus przyszedł i nieustannie przychodzi. To właśnie mówimy w responsorium brewiarzowym: Veniens veniet – Przybywając przybędzie. O to właśnie trzeba Go prosić nieustannie: Veni, Domine – Przyjdź, Panie (Ap 22,20); i przygotować się do tej łaski przez milczenie, skupienie i pokój serca, w całkowitym oderwaniu od siebie i od stworzeń.

Być poddaną Jezusowi to chwalebnie królować. Jesteśmy Jego zdobyczą, wykupił nas za nieskończoną cenę, więc sprawiedliwe jest, aby posiadał nas całkowicie. Od tego momentu nie można Mu już niczego odmawiać, wszystko należy do Niego. Ale możemy także powiedzieć, że On cały jest dla nas, że w Nim niczego nie może nam zabraknąć. Żyjmy Jezusem chwalebnym […]

Królestwo Boże doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je [por. Mt 11,12], ci, którzy dzięki stoczonym walkom stali się godni znaleźć je i posiąść. Ono jest w nas, a terytorium jego panowania powinno rozciągnąć się przede wszystkim nad naszą wolą, jako nad najlepszym regionem naszego wnętrza. Bóg nie omieszka panować również nad wszystkimi naszymi zmysłami […]

Odwagi, oddaj się cała Jezusowi Chrystusowi, łasce, która wydobędzie cię z ciebie samej. Radzę ci codziennie poddawać się działaniu mocy Jezusa w Najświętszym Sakramencie i łasce Jego wielkich wyniszczeń. Błagaj tę boską Wszechmoc, aby mocno cię pociągnęła, rozerwała twoje więzy i zniszczyła w tobie to wszystko, co sprzeciwia się królowaniu Jezusa Chrystusa.

Dusze dążące do Boga mają taki rodzaj zażyłości z naszym Panem Jezusem Chrystusem, który zobowiązuje mnie do odnoszenia się z szacunkiem nie tyle po prostu do tych dusz, ile do łaski Jezusa Chrystusa działającej w nich. Tak więc szanuję nie ciebie jako stworzenie, ale Boga prawdziwie królującego w tobie.

Zachęcam cię do ukochania tego, co niszczy twoją miłość własną, burzy twe sprawy i poczucie zadowolenia. Zagub siebie tak, jak to tylko będzie dla ciebie możliwe i pragnij całym sercem ustanowienia królestwa Jezusa Chrystusa. Nie zaniedbaj niczego, co jest w zasięgu twoich możliwości, aby je w tobie przygotować i zachować w jego miłości.

Powinnyśmy mieć gorliwe pragnienie wyrwania z naszych serc wszystkiego, co sprzeciwia się naszemu Panu wszechwładnie w nas królować i mieć w nas upodobanie. To od nas samych trzeba rozpocząć wynagradzanie chwały tego godnego miłości Zbawcy. To w nas na początku trzeba ustanowić Jego królestwo. To w nas sprawiedliwość i świętość powinny dokonywać swego dzieła, by […]

Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane [Mt 6,33]. Czym jest to królestwo Boże, którego mamy szukać najbardziej spośród wszystkich rzeczy? To królestwo Jezusa Chrystusa w naszych sercach. Powinien On w nas panować i być naszym Mistrzem. Spójrzcie na króla: jest panem wszystkich swoich ziem, wszystko […]

Najświętsza Dziewica opuszcza wszystko, aby podążać za Panem, który prowadzi Ją do świątyni. Tak, jest tam prowadzona przez Ducha Bożego. Jest Ona żertwą najświętszą i najdoskonalszą, jaka została ofiarowana Bogu od początku świata aż do tamtej chwili, i od której Najdostojniejsza Trójca otrzymała chwałę i upodobanie nieskończone. Lecz cóż robi Ona w świątyni? W sposób […]