Zrozumiałam dziś, że nie ma krótszego i pewniejszego sposobu dojścia do Boga niż przez krzyż, czyli przez cierpienia ciała i ducha. Cierpienia wewnętrzne są bardziej skuteczne, ponieważ niszczą w nas wszystko, co jest nieczyste i co sprzeciwia się Bogu. Również cierpienia ciała uświęcają, kiedy czyni się z nich dobry użytek.

Jeżeli dziś Bóg ześle wam ciężki krzyż, przyjmijcie go i nie myślcie wcale o krzyżu jutrzejszym. Zajmując się nim mogłybyście stać się niewierne temu, który otrzymałyście dzisiaj. Każdy dzień ma dosyć swej biedy, żyjmy z chwili na chwilę. Cnota trwa i wzrasta w duszy jedynie przez cierpienie.

Gdyby chrześcijanie mogli zrozumieć łaskę, którą Bóg związał z cierpieniami, ich radością byłoby cierpienie bez opieszałości. Pewne jest bowiem, że Syn Boży daje nam krzyże tylko z nieskończonej miłości. Jednak ciało i krew nie rozumieją tego języka, a wiara nie jest w nas na tyle żywa, aby przekonać nas o tej prawdzie. Musisz jedynie nabrać […]

Na cóż zdadzą się wzniosłe myśli o krzyżu i cierpieniu, jeśli brakuje odwagi do zniesienia ich, kiedy się przytrafią? Kiedy tysiące razy wyznałyśmy Bogu naszą wierność, On przyjął nasze dobre pragnienia i nie omieszka wypróbować ich przy różnych okazjach. Chwałą duszy chrześcijańskiej jest bycie ofiarowaną i strawioną na krzyżu godnego uwielbienia Jezusa. Nie trzeba się […]

Czystość życia znajduje się w Krzyżu, wszystkie cnoty są w Krzyżu: głęboka pokora, święte wyniszczenie, śmierć, życie samo w nim się zawiera. O, Krzyżu chwalebny! O, Krzyżu godny uwielbienia, który uśmiercasz, ożywiasz i uświęcasz! Krzyżu potężny, który masz moc zrodzić świętych, nawrócić grzeszników, strawić dusze w świętej miłości Jezusa Chrystusa!

Jak myślicie, co Jezus Chrystus cierpi w Najświętszym Sakramencie? Znosi nie tylko zbrodnie grzeszników, lecz nawet najmniejsza niedoskonałość w duszach Mu poświęconych rani Jego Serce. Moje siostry, z tego zażądają od nas rachunku w dzień sądu i odpowiemy za zbawienie naszego bliźniego, zobowiązałyśmy się bowiem do wynagradzania za niego wobec naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Podczas Komunii św. miałam następującą myśl: sam Jezus Chrystus jest prawdziwym Wynagrodzicielem, w Najświętszym Sakramencie czyni nieustannie to, czego dokonał jeden raz na krzyżu, wisząc na nim trzy godziny. W sposób doskonały i całkowity uczynił zadość sprawiedliwości Ojca, tak co do przeszłości, teraźniejszości jak i przyszłości. Powiedziałam do Niego: „Panie, Ty sam wynagradzaj, bo sama […]

Cierpimy z powodu nieszczęścia, jakie przydarzyło się zakonnicom z Chasse-Midi. Skradziono święte cyborium. Przejęłam się tym na wskroś i do tej pory nie doszłam jeszcze do siebie. W Wielkim Tygodniu przez poważane osoby są dokonywane publiczne akty wynagradzające. W ciągu dnia każdej godziny jest obecnych pięć kobiet, które na oczach wszystkich mają zawieszony sznur na […]

Wiecie to, mówiłam wam o tym, że wynagradzacie jedna za drugą. To powinno napełnić was wzajemną miłością. Tak, siostry, wynagradzacie za mnie, a wasza siostra wynagradza za was, i nie wiecie, co cierpi za was. Czyż nie zobowiązuje was to do czułej miłości względem siebie nawzajem?

To prawda, że jesteśmy bardzo nędzne z powodu naszego praojca Adama, ale mamy godnego Wynagrodziciela w osobie Jezusa Chrystusa. Chrzest przywrócił nam łaskę i uczynił nas dziećmi Bożymi i braćmi Jezusa Chrystusa, jak mówi o tym Pismo Święte. Oto, co mamy do zrobienia: dobrze zrozumieć chrześcijańskie powołanie i utożsamić się z jego doskonałością.