Nasi święci Aniołowie dotrzymują nam wiernie towarzystwa, są zawsze blisko nas. Trzeba się do nich naprawdę modlić, moje siostry, i mieć do nich szczególne nabożeństwo. Jeżeli staniemy się uważne na ich ostrzeżenia, nie popełnimy tyle błędów. Proście ich o łaskę wierności w różnych sytuacjach. Oni nigdy nie przestają nas ostrzegać, to nam brakuje wierności.
2 października – Świętych Aniołów Stróżów
Mamy wielkie zobowiązania wobec naszych świętych Aniołów. Dziękujmy im bardzo, dzisiaj i każdego dnia naszego życia za łaski, których Bóg nam udziela za ich pośrednictwem. Otaczają oni szczególną troską osobę, której strzegą, aby bronić ją od otaczających nieprzyjaciół i pomagać w postępie w doskonałości. To zobowiązuje nas do serdecznej miłości względem świętych Aniołów, którzy zawsze są z nami.
1 października
Oddajmy cześć naszym świętym Aniołom Stróżom. Jak możemy to uczynić? Podziękujmy Bogu, że zachował naszych Aniołów Stróżów od upadku w grzech zbuntowanych Aniołów, że dzięki Jego miłosierdziu utwierdził ich w łasce. Rozradujmy się tym.
30 września
Pewien dobry sługa Boży pragnął dowiedzieć się, co powinien czynić, aby przyspieszyć swą doskonałość. Odpowiedziano mu, że jeśli chce iść naprawdę szybko, powinien wziąć na siebie duży ciężar. Ponieważ nic nie zrozumiał z tej zagadki, wytłumaczono mu, że przyspieszyć swą doskonałość znaczy pracować nad osiągnięciem jej przez innych, i w ten sposób, im bardziej się obciąży, tym szybciej będzie szedł.
29 września – Świętych Archaniołów, Michała, Gabriela i Rafała
Miejcie wielkie nabożeństwo do księcia Archaniołów, św. Michała. Jest on niszczycielem miłości własnej, tej nieszczęsnej miłości, którą żywimy względem siebie i która sprawia, że zawsze stawiamy swoje sprawy przed sprawami Boga. O, mam ochotę zakrzyknąć: Michale, chwalebny księciu, przybądź zniszczyć we mnie tę przeklętą miłość, którą mam dla siebie samej! Przybądź prędko! Rozpal mnie tą miłością, która trawi ciebie, miłością, dzięki której bronisz spraw Boga z taką mocą i gorliwością.
28 września
Nasz Pan nieskończenie nienawidzi grzechu, lecz kocha grzesznika. Podejmuje go przy swoim stole; zaprasza na ucztę ubogich, chromych, ślepych. Tak samo my powinnyśmy kochać nasze siostry. Nie zatrzymujmy się na ich brakach i nędzach. Względem najsłabszych powinnyśmy mieć najwięcej czułości, tak jak nasz boski wzór – Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie. W tej tajemnicy okazuje nam nieskończoną miłość.