Powinnaś przyjmować w pokorze wszystko, co Bóg ci daje, zawsze uważając się za niegodną najmniejszego z Jego zmiłowań. Wcale nie ubiegaj się o bycie uprzywilejowaną w łasce, dąż natomiast do czystego oddania się do dyspozycji Boga. Zawierz się Jemu, a On dokona w tobie tego, co Mu się spodoba. Do Niego należy kierowanie naszymi drogami […]

Czerpcie z Boga głębię ufności i proście Go o przebaczenie zniewag, które Mu wyrządziłyście powątpiewając w Jego dobroć. Mniej obraża Go zbrodnia niż nieufność w Jego miłosierdzie. Poświadcza nam to przykład Judasza, który popełnił większy grzech ulegając rozpaczy niż wydając naszego Pana. Odmieńcie swoje myślenie i niech nie widzę was już więcej pogrążonych w beznadziei […]

Radzę ci podjąć trud stania się małym dzieckiem w rękach boskiej Opatrzności. Dąż do tego przez częste akty zawierzenia siebie nieznanym ci jeszcze zamiarom Bożym. Dzięki temu, gdy nadejdzie czas wypełnienia ich, Pan Jezus znajdzie w tobie przyzwolenie, którego od ciebie oczekuje.

Nadal modlę się za ciebie do Boga, abyś mogła zanurzyć się w miłej i ukochanej samotności, do której wzdychasz tak często, abyś mogła spocząć w rozpadlinie skały, którą jest Najświętsze Serce Jezusa. Tam właśnie, jak nigdzie indziej, ucieszysz się doskonałym spoczynkiem, a płomienie Jego godnego uwielbienia Serca strawią twoje serce.

Jedynie Bóg sam może nas odpowiednio usposobić do Komunii św. przez swoje łaski i zmiłowania. Tak więc nie masz nic i nie możesz nic, jeśli Bóg ci tego nie udzieli. Poddaj się działaniu Jego obecności, aby otrzymać to, czego chce ci On udzielić. I proś Jezusa, aby sam przyjął i uwielbił siebie w tobie, bo […]

Jezus Chrystus zadośćuczynił za ciebie w całej pełni, ale chce, abyś dała coś od siebie, jako małą daninę dla Jego sprawiedliwości, w poczuciu długu zaciągniętego wobec Jego miłosierdzia. Swoją pokutę powinnaś zawsze jednoczyć z pokutą Jezusa Chrystusa, którą czynił dla ciebie, czy to podczas swego świętego życia, czy w śmierci. Myślę zwłaszcza o pokucie z […]

Bóg jest samą dobrocią, moje dziecko, jest bardzo miłosierny jak również bardzo sprawiedliwy. Wierz mi, skłaniaj się raczej w stronę Jego dobroci niż sprawiedliwości. Nie, On wcale nie chce zguby dusz, jak ci to już mówiłam. On je kocha i nosi wszystkie w swoim godnym uwielbienia Sercu.

Niektórzy święci męczennicy, poznawszy Boga na krótko przed swą śmiercią zaledwie chwilę mieszkali w domu swego wnętrza, a otrzymawszy łaskę męczeństwa, którym wyznali Boga, osiągnęli szczęście nieba. Jednak my, moje siostry, które obecnie nie możemy być męczennicami przez przelanie krwi naszego ciała, powinnyśmy wejść do domu naszej duszy, gdzie będziemy oczyszczone i upodobnione do Jezusa […]

Jedynym sposobem, by uczynić znaczny postęp w życiu duchowym jest poznanie przed Bogiem swojej nicości, niegodności, nieudolności. Z tą świadomością i z takim przekonaniem, które tyle razy potwierdziło ci twoje doświadczenie, powinnaś zawierzyć siebie Bogu, Jego miłosierdziu, aby być prowadzoną w sposób, jaki Mu się spodoba.

Czy Bóg jest zobowiązany dawać ci łaskę i inne swoje zmiłowania? Zaprawdę, On ci ich udziela, ale wcale nie musi tego robić. To z miłości nas uprzedza. Wypisz to stwierdzenie w głębi swego serca. Kiedy będzie tam dobrze wyryte, poznasz doświadczalnie, że wszystkie drogi Boże są pełne miłości.