Adorujcie upokorzenie i ból, w których Jezus Chrystus jest pogrążony na pustyni, z powodu widoku obciążających Go grzechów ludzi. Aby Go naśladować starajcie się głęboko upokorzyć przed boskim Majestatem, mając serce złamane bólem i skruchą za wszystkie wasze grzechy.

Adorujcie posty i wstrzemięźliwość Jezusa Chrystusa na pustyni, radując się, że Kościół nakłada na was obowiązek naśladowania Go przez zachowanie czterdziestodniowego postu. Ofiarujcie umiłowanemu Zbawicielowi wasze posty, aby uczcić Jego posty i dla Jego miłości chętnie znoście niewygody, których doświadczycie z tego powodu, nawet głód, gdy go odczujecie, przypominając sobie, że On bardzo chętnie cierpiał […]

Nie mówię wam, z jakim zapałem powinnyśmy obchodzić święto naszego wielkiego Patriarchy. Aby nas pobudzić do uczczenia go wystarczy świadomość, że jest on naszym Ojcem i Prawodawcą, że misterium godnej uwielbienia Eucharystii, której mamy szczęście być poświęcone, było na ziemi miłością jego świętego serca, do tego stopnia, że to Jezus-Hostia przyciągnął go do siebie, aby […]

Adorujcie nieustanną modlitwę Jezusa Chrystusa na pustyni. Aby Go naśladować, starajcie się, aby wasza modlitwa trwała zawsze. Osiągniecie to dzięki stałemu zwróceniu się ku Bogu, którego nigdy nie powinnyście dobrowolnie tracić z oczu w tym wszystkim, co robicie.

Święty Józef posiada całkiem szczególny stopień chwały, gdyż jest największym świętym, jakiego Bóg miał na ziemi, wybranym przez Ojca Przedwiecznego na Ojca – żywiciela Jezusa. Chociaż nie wiedział, że zostanie wyniesiony do tak wielkiej godności, bezwiednie przygotowywał się do niej, prowadząc zawsze życie ubogie i oderwane. Jest on mistrzem życia ukrytego i wewnętrznego. Idźcie do […]

Adorujcie wewnętrzne cierpienia świętej duszy Jezusa Chrystusa na pustyni. Aby zjednoczyć się z tak bolesnym stanem przez Niego tam ponoszonym, wiernie znoście opuszczenie, ogołocenie, agonię i inne bolesne czy krzyżujące dyspozycje, w które nas wprowadza.

Adorujcie milczenie Jezusa Chrystusa na pustyni. Aby Go naśladować zachowujcie milczenie najwierniej jak tylko możecie, mówiąc jedynie z konieczności. Przekonacie się w ten sposób, że święte milczenie jest aniołem stróżem pobożności, że aby ją zachować, a nawet powiększyć, należy usunąć wszystkie nieużyteczne słowa.

Wyprowadzę ją na pustynię i przemówię do jej serca (Oz 2,16). To w samotności słyszymy głos Boga, tam również Bóg poucza nas o tym, co powinnyśmy czynić. Jeżeli więc chcemy słuchać boskich słów musimy trwać w samotności. Jego słowa są Duchem życia, oświecającym naszego ducha, ożywiającym i rozpalającym nasze serce Jego miłością.

Adorujcie uległość Jezusa Chrystusa wobec Ducha Świętego, który wyprowadził Go na pustynię. Aby Go naśladować stańcie się wierne w podążaniu za poruszeniami i natchnieniami, które ten godny uwielbienia Duch daje wam dla praktykowania cnoty.

Powinnyśmy napełnić się uczuciem wdzięczności, nie tylko ze względu na nas same, ale także z powodu niezliczonej liczby niewdzięczników, którzy wdzięczności nie mają wcale ani o niej nie myślą, a ponadto ze względu na dusze czyśćcowe. Zwróćcie się do Najświętszej Matki Bożej, aby udzieliła wam tę łaskę.