„Istnieją dwa rodzaje wiary: spekulatywna i praktyczna. Wiara spekulatywna bez praktycznej nie zbawi nas. Trzeba więc ćwiczyć się w wierze praktycznej. Widzę Boga, który się uniża, unicestwia, a jeszcze chciałabym być czymś w oczach stworzeń! Bóg porzuca całą swoją wielkość, moc i wszystko inne, a ja chcę być czymś i posiadać oparcie! Bóg się uniża, a ja chcę się wywyższać!”
5 maja
„Bóg jest obecny w naszym wnętrzu. Ale kto nas o tym pouczy? To właśnie wiara podnosi nas ponad zmysły i własnego ducha. Zobaczcie, że osoba, która nie umartwia zmysłów i błąka się wśród stworzeń, nie jest zdolna pojąć tej prawdy. Natomiast dusza, która ma to szczęście, że znalazła Boga w sobie, trwa w doskonałym spoczynku.”
5 lutego
„Powinnyśmy być w najwyższym stopniu zdziwione widokiem zuchwałości, z jaką wchodzi się do kościołów i z jaką my same wchodzimy do chóru. A są to miejsca uświęcone rzeczywistą obecnością Boga. O! Gdybyśmy mogły zobaczyć postawę Aniołów i świętych wobec godnego uwielbienia Sakramentu, nie byłybyśmy tak śmiałe, aby wchodzić tam bez lęku, szacunku i zadziwienia. Tu brakuje nam wiary.”
3 lutego
„Wiecie, że jest w nas wiele poziomów. Jest poziom zmysłów, który należy przekraczać, a także inne, na których nie powinnyśmy się zatrzymywać, ale wznosić się do Boga dzięki żywej wierze. Ona to pozwala nam poznać Go w najtajniejszej głębi nas samych, gdzie naprawdę przebywa. Powinnyśmy w Niego wierzyć, aby oddawać Mu nasze hołdy i otaczać Go szacunkiem.”
11 grudnia
„Istnieją dwa rodzaje wiary: spekulatywna i praktyczna. Wiara spekulatywna bez praktycznej nie zbawi nas. Trzeba się więc ćwiczyć w wierze praktycznej. Widzę Boga, który się uniża, unicestwia, a jeszcze chciałabym być czymś w oczach stworzeń! Bóg porzuca całą swoją wielkość, moc i wszystko inne, a ja chcę być czymś i posiadać oparcie! Bóg się uniża, a ja chcę się wywyższać!”
7 grudnia
„Och! Jakież szczęście dla duszy, która bardzo pragnąc Jezusa Chrystusa posiadła Go wreszcie i doświadcza skutków Jego obecności; nie dzięki zmysłom, ale dzięki wierze, która podnosi ją ponad ją samą, ponad stworzenia i wszystko to, co ludzkie! Jakże jest szczęśliwa umiejąc zadowolić się Bogiem, adorując Go w swym wnętrzu przez tajemnicze przyzwolenie na Jego działanie.”