„O, jak niewysłowiona jest tajemnica Przemienienia! Tajemnica miłości, wielkości, cierpienia – Jezus Chrystus mówi wówczas tylko o nieprawościach, których będzie musiał doświadczyć w Jerozolimie. Pozwala nam to dobrze zobaczyć wspaniałość Krzyża, jak bardzo jest on święty, bowiem Pan Jezus usuwa się spośród tłumu i oddala na wysoką górę; tam, całkowicie pogrążony w sobie i wewnętrznie rozradowany, największą przyjemność znajduje w mówieniu o tym, co będzie musiał wycierpieć.”
25 lipca
„Trwaj niewzruszona na swoim krzyżu, do którego przywiązało cię Boże upodobanie. Podczas gdy boska miłość strawi cię na nim, Jego łaska podtrzyma cię. To w tej obecnej ofierze uświęcisz się i staniesz się jedną hostią z Jezusem.”
24 lipca
„Ponieważ nie byłaś obecna na Kalwarii, aby wyrazić zgodę na swoje ukrzyżowanie, Pan Jezus chce, abyś zgodziła się na ukrzyżowanie, które dokonuje się na ołtarzu, abyś w ten sposób dopełniła tego, czego nie dostaje Jego Męce. Jako Jego członek jesteś ofiarowana Ojcu z Jezusem Chrystusem i przez Jezusa Chrystusa, a kapłan trzyma cię mistycznie w swych dłoniach. Żyj w chwili obecnej w stanie hostii, lecz nie mocą twego własnego wyboru, ale dlatego, że Jezus Chrystus wprowadził cię w ten stan przez swoją ofiarę. „
23 lipca
„Teraz powinnam pozostawić cię na adoracji tej świętej Kalwarii, na której znajduje się krzyż mojego boskiego Mistrza i Zbawiciela. Jutro bowiem będę miała zaszczyt widzieć cię adorującą Go na Jego eucharystycznym tronie, gdzie miłość ofiaruje Go dla ciebie i pociągnie w Jego ofiarę, abyś stała się jedną hostią z Nim. To w tym misterium chwały i upokorzenia ze szczerego serca jestem twoja.”
5 lipca
„Z jakąż pobożnością Najświętsza Dziewica musiała uczestniczyć we mszy świętej celebrowanej przez Apostołów w jej świętej obecności, po wniebowstąpieniu Jej boskiego Syna i ich godnego uwielbienia Mistrza. Jakie było Jej wewnętrzne zaangażowanie w tę najdroższą ofiarę! Wiedziała, że jest ona prawdziwym uobecnieniem tej ofiary, którą widziała raz składaną przez Jezusa na Krzyżu, gdy przelewał całą swoją Krew.”
2 lipca
„Jezus Chrystus, święta i godna uwielbienia żertwa Ojca Przedwiecznego, raz jeden złożył siebie w ofierze na drzewie krzyża za wszystkie grzechy ludzi, przelewając swą najdroższą Krew aż do ostatniej kropli, aby uczynić zadość sprawiedliwości swego boskiego Ojca za wszystkie nasze grzechy. Ponieważ nie może już cierpieć w ten sposób przelewając swoją Krew – teraz bowiem przebywa w chwale – ofiarowuje się każdego dnia i w każdej chwili na naszych ołtarzach przez ręce kapłanów.”