„O, jakże to misterium jest niewypowiedziane! Jakże wielkie! Jakże boskie! Nasz rozum jest niezdolny, by je pojąć, ale powinnyśmy przylgnąć do łaski, która się z niego rozlewa, pragnąc, by wydała ona w nas swój owoc według zamysłów Jezusa Chrystusa. Trwajmy u stóp Najświętszej Dziewicy, naszej Mistrzyni, aby mieć udział w tym cudownym misterium Boga wyniszczonego w Jej dziewiczym łonie. Naśladujcie Jej pokorę, poddanie. Zgódźcie się, aby Bóg był w was na wszelki sposób, jak tylko Mu się spodoba.”
11 marca
„Nie mówię wam o cierpieniach Najświętszej Matki Jezusa Chrystusa. Proście Ją, aby dała wam udział w swych świętych dyspozycjach. Niech każda z was odmówi Stabat Mater ku czci Jej cierpień. Ten hymn jest nieco długi, ale wykonajcie dobrze to polecenie, zróbcie to dla Jej świętego Serca przebitego mieczem boleści z powodu Jej ukochanego Syna.”
14 lutego
„Proście Najświętszą Dziewicę o ducha łagodności. Nie mówcie nic, czego byście wcześniej dobrze nie przemyślały. Miejcie wielką pobłażliwość dla siebie nawzajem. Nie będzie to trudne, jeśli rozważycie to, co powiedział Pan Jezus: „Nie przyszedłem pełnić swojej woli, ale wolę mojego Ojca”. Nasz Ojciec św. Benedykt dobrze zrozumiał i zgłębił te słowa, pisząc w swej Regule, że nie powinniśmy iść za własną wolą, ale wypełniać wolę Tego, który nas posłał.”
2 lutego – Ofiarowanie Pańskie
„Oto hostia czysta, święta, niepokalana, która po raz pierwszy dokonuje swej ofiary w świątyni Pańskiej. Oto pierwsza msza, którą Jezus, Wieczny Kapłan, odprawia publicznie, przy asyście swej czcigodnej Matki. To Ona przynosi Go do świątyni, daje Go Symeonowi, i niby boska kapłanka, ofiarowuje Go Ojcu Przedwiecznemu za grzechy świata.”
31 stycznia
„Bóg pozostawił na ziemi Najświętszą Maryję jeszcze wiele lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Stało się tak na skutek Jego miłosierdzia, dla pocieszenia, umocnienia i oświecenia rodzącego się Kościoła przez Jej przykład. Zabrał Ją następnie z tego miejsca wygnania, aby ukoronować Ją chwałą oraz obdarzyć pozycją odpowiednią do Jej zasług, pozycją wyższą nad wszystkie hierarchie niebieskie, a także nieporównywalną z nikim mocą.”
30 stycznia
„Ponieważ nie istnieje świątynia bez ofiary, powinnyście nieustannie ofiarowywać się dla uczczenia Jego wielkości we wnętrzu waszych serc. Jezus Chrystus jako Wieczny Kapłan pierwszy złożył ofiarę i [w ten sposób] uświęcił i uczynił zasługującymi nasze ofiary, ale chce, abyśmy ofiarowywały się Bogu w zjednoczeniu z Nim. W ofierze Najświętszej Dziewicy Ojciec Przedwieczny znalazł nieskończone upodobanie oraz więcej czci i chwały niż we wszystkich ofiarach wielbiących Jego wielkość, złożonych od stworzenia świata.”