„Gdy Najświętsza Matka Boża wstępuje do Nieba cała Trójca Przenajświętsza spogląda na Nią w pełnym upodobaniem, aby napełnić Ją chwałą i bogactwem Jej zasług. Ojciec Przedwieczny patrzy na Nią jako na swą Córkę, Syn jako na swą Matkę, a Duch Święty jako na umiłowaną Oblubienicę. Zaś wszyscy Aniołowie i Święci patrzą na Nią jako na cud łaski, a chwała ich wzrasta w chwili przybycia ich Królowej. Ona jest radością Raju.”
18 sierpnia
„Uroczystość triumfu Najświętszej Matki Bożej, naszej czcigodnej Ksieni i najdroższej Matki, jest świętem, które dotyczy wszystkich ludzi. Jako Jej dzieci powinnyśmy mieć udział w Jej szczęściu oraz pragnąć powiększyć Jej chwałę, gdyby to było dla nas możliwe. Aby tego dokonać trzeba bardzo dziękować Bogu za wszystkie łaski, które Jej wyświadczył, rozradować się nimi wraz z Nią i z całym Niebem oraz oddać się Jej całkowicie, by uczyniła nas godnymi swego ukochanego Syna.”
16 sierpnia
„Całe Niebo raduje się z jednego grzesznika, który się nawraca. Nawróćmy się, powróćmy do naszego Boskiego Ojca. Prośmy Go, aby pozwolił nam być niewolnikami Jego sług i służebnic. Nie zasługując na godność dzieci, upokórzmy się w naszym stanie i nigdy go nie porzucajmy.”
2 sierpnia
„Kiedy w przykrych zdarzeniach pozwalamy ogarnąć się zmartwieniu i smutkowi zamiast uciec się do Najświętszej Dziewicy, obrażamy Ją. Jest to oznaką braku ufności w Jej dobroć lub powiątpiewania o Jej mocy, tak jakby nie była Ona wystarczająco potężna, by przyjść nam z pomocą w troskach i potrzebach. Jak to? Kocham Najświętszą Dziewicę, wiem jak Ona mnie kocha i nie rozpiera mnie radość?”
8 lipca
„Jednocząc się z intencją Kościoła, twej dobrej Matki, oddajesz chwałę Bogu przez wszystkie dobre dzieła zdziałane przez Jego dzieci. Tworzymy bowiem jedno ciało. A kiedy widzisz kogoś spełniającego dobry uczynek, ofiaruj go Bogu przez proste ku Niemu westchnienie, rozradowując się wewnętrznie widokiem dusz wykonujących dzieło Boże, przy którym nie jesteś godna pracować.”
Świętych Apostołów Piotra i Pawła
„Ecce nos reliquimus – Oto my opuściliśmy. To jest przyczyna triumfu i radości świętych w Raju. Tak, opuścili oni wszystko, aby podążać za Panem Jezusem. Opuścili nie tylko bogactwa, zaszczyty i światowe przyjemności, ale nadto i samych siebie. Prowadzili tu życie ukrzyżowane i pełne wyrzeczeń. Widzicie dusze umarłe dla ich własnego życia, a ożywiane jedynie życiem Jezusa.”