„Nie powinnaś przywłaszczać sobie żadnej usługi, którą ci się wyświadcza, bo to Jezusowi Chrystusowi służy się w twojej osobie. Naprawdę jesteś uboga pod każdym względem: uboga w cnotę, łaskę, doskonałość, dobro, uboga we wszystko. Czyż to nie Bóg daje ci każdą rzecz, czyż to nie Jego prosisz codziennie o chleb? Nic nie należy do ciebie, nawet jedna myśl.”
9 października
„Życie Jezusa Chrystusa na ziemi było nierozdzielnie związane z ubóstwem, pogardą i cierpieniem. Ubóstwo ogołociło Go z Niego samego, aby Człowieczeństwo mogło dać miejsce Słowu, z którym było zjednoczone. Przez to zjednoczenie Człowieczeństwo dzieliło ze Słowem wszystkie Jego doskonałości, wielkości i bogactwa. Lecz i z tego ubóstwo Go ogołociło, nawet z chwały, i chociaż Jezus Chrystus, mój Mistrz, jest święty ze swej istoty, był uważany za przestępcę i traktowany jak winny wszystkich grzechów świata. Co za skrajne ubóstwo!”
8 października
„Zakonnica Najświętszego Sakramentu powinna być tak uboga, by nie gromadzić nawet zasług na swoje zbawienie. Nie mówię, że nie powinna pracować bezustannie nad swym zbawieniem, ale że nie powinna już przywłaszczać sobie zasług z jakiegokolwiek uczynku. Bóg jest ich zarządcą, jeśli zechce przydzieli je przestępcy, zabójcy, złodziejowi, sataniście i heretykowi, którzy Go znieważali.”
6 października
„Prawdziwe ubóstwo polega na ubóstwie ducha. To w nim zawiera się nasze szczęście i tym, którzy je posiadają Pan Jezus obiecał królestwo niebieskie. Święty Benedykt dał jasno do zrozumienia jak całkowite powinno być ubóstwo jego uczniów, gdy napisał w swej Regule, że mnich nie może dysponować nawet własnym ciałem i wolą. Mniszka, jeżeli czegoś pragnie, to tylko tego, by spełniać świętą wolę Boga i być najuboższą w klasztorze, aby w ten sposób jednoczyć się z Jezusem ubogim i biednym na ziemi.”
5 października
„Zasięg ślubu ubóstwa rozciąga się daleko. Są tacy, którzy opierają całe swoje zobowiązanie na wyrzeczeniu się dóbr tego świata i pieniędzy, ale tak naprawdę jest to tylko zewnętrzny aspekt tej cnoty ewangelicznej. Kto jednak nie osiągnie w nim doskonałości, nigdy nie dotrze do wewnętrznego jej wymiaru. Wyrzekłszy się więc ziemskich dóbr, należy żyć w całkowitym ogołoceniu z przywiązania do rzeczy, na które Reguła nam pozwala.”
4 października
„Oddaj się duchowi i łasce Jezusa Chrystusa ubogiego, abyś dzięki Jego świętemu ubóstwu miała siłę do zniesienia ogołocenia dokonywanego przez Jego miłość. O, jeśli raz Jego miłość wniknęłaby w nas, ogołociłaby nas ze wszystkich stworzeń i z nas samych. Powinnyśmy jedynie pozwolić jej działać. Uczyni cuda, gdy nie będziemy jej przeszkadzać.”