„To wcale nie posty, włosiennice i żelazne łańcuszki czynią nas pokutnikami. Nie. One jedynie mają temu służyć. Często jednak, ponieważ są używane bez właściwych dyspozycji ducha, nie służą niczemu. Trzeba więc przedstawić Bogu serce naprawdę skruszone i upokorzone.”
18 lutego – Środa Popielcowa
„Kościół święty jest jak dobra matka, która kieruje wszystkim dla dobra swoich dzieci. Ponieważ wie, że znajomość samych siebie jest niezbędna w drodze do Boga, zarządził ceremonię, którą dziś praktykujemy. Chce, aby ponawiać ją każdego roku, bo tak ważne jest, abyśmy byli przekonani, że jesteśmy niczym: nicością bytu, a ponadto nicością grzeszną sprzeciwiającą się Bogu.”
24 stycznia
„Upodobanie w sobie i ukryta próżność niweczą wszystko. Tymczasem w małych rzeczach wszystko jest małe – to was upokarza. Nie dajcie się zmylić, podążajcie za prawdziwym światłem i za wskazaniami, których udziela wam sam Jezus Chrystus. Jeśli chcecie być wielkie wedle łaski i wedle darów Bożych, bądźcie tak małe i tak poniżone wobec samych siebie i wobec stworzeń, abyście nie mogły już siebie odnaleźć. Swoje mieszkanie uczyńcie w nicości, bądźcie niczym we wszystkich rzeczach, a będziecie całe w Jezusie Chrystusie.”
4. niedziela Adwentu
„Odmówcie trzy razy werset: Quia respexit (Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy), by uczcić niezgłębioną pokorę Najświętszej Matki Bożej. Ta pokora jakby wyrwała z łona Przedwiecznego Ojca Jego Boskie Słowo. Tak, wolno się tak wyrazić, że głęboka pokora przyciągnęła do Jej Serca Boskie Słowo słodką przemocą. To serce miało dla Niego tyle uroku, iż wydaje się, że przedkładał je nad niebo.”
19 grudnia
„Chcąc pojąć cośkolwiek z uniżenia, jakie przyjęło Boskie Słowo stając się człowiekiem i maleńkim dzieckiem, trzeba się wznieść aż do Jego wielkości i przypatrzeć się kim On jest sam w sobie i w swoim Ojcu. Tak jak Ojciec jest On Bogiem: nieskończonym w majestacie, w doskonałościach i w świętości. W świętości tak boskiej, że przewyższa wszelkie nasze ludzkie pojęcia. Otóż przedwieczna Rada zadecydowała, że to Boskie Słowo przyjmie ciało dla uczczenia swego Ojca, dla przywrócenia Mu chwały oraz dla zbawienia ludzi.”
15 grudnia
„Adwent powinien być poświęcony adoracji uniżeń Boga, który stał się Ciałem w najświętszym wnętrzu Maryi. Jej Najczystsze Serce służy Boskiemu Słowu za ołtarz, na którym ofiarowuje się nieustannie ku chwale Ojca. Tam też i my powinnyśmy się zagubić i wyniszczyć w hołdzie dla Jezusa Hostii i w zjednoczeniu z Nim.”