„Istnieją dwa rodzaje wiary: spekulatywna i praktyczna. Wiara spekulatywna bez praktycznej nie zbawi nas. Trzeba się więc ćwiczyć w wierze praktycznej. Widzę Boga, który się uniża, unicestwia, a jeszcze chciałabym być czymś w oczach stworzeń! Bóg porzuca całą swoją wielkość, moc i wszystko inne, a ja chcę być czymś i posiadać oparcie! Bóg się uniża, a ja chcę się wywyższać!”
9 grudnia
„Obecność Jezusa da się pogodzić z grzechami pochodzącymi z naszej ludzkiej ułomności, ale Jego głównym wrogiem jest pycha. Jezus przychodzi na ziemię po to, żeby ją zniszczyć. Dlatego trzeba usunąć wszystkie małe zarozumiałości, upieranie się przy własnych sądach, rozmyślanie nad brakami innych, gdyż to wszystko nosi znamię pychy”
9 grudnia
„Grzechy pochodzące z naszej ludzkiej słabości nie przekreślają obecności Jezusa w nas. Natomiast pycha jest jego największym wrogiem i w celu jej zniszczenia Jezus przychodzi na ziemię. Dlatego trzeba pozbyć się wszystkich małych zarozumiałości, upierania się przy własnych poglądach, rozmyślania nad brakami innych, gdyż to wszystko nosi znamię pychy.”
22 listopada
„Najświętsza Dziewica była najmniejszą i najbardziej unicestwioną spośród wszystkich stworzeń, Ona również nosiła w swym łonie sprawcę naszego zbawienia. Można powiedzieć, że to Jej głębokie uniżenie zachwyciło oczy Boga i przyciągnęło Go na ziemię. Także w swoim kantyku mówi, że Bóg spojrzał na pokorę swej służebnicy (por. Łk 1,47). Tak, najczystsza Dziewica była tak małą w swoich oczach, że uważała się niegodną jakichkolwiek względów.”
20 listopada
„Jeżeli pragniecie pokory, powinnyście podejmować niewielkie okazje do upokorzenia, które zsyła wam święta Opatrzność. Czyniąc w ten sposób człowiek staje się pokorny, albo raczej mały i uniżony. Można bowiem powiedzieć, że jedynie Jezus Chrystus i Jego Najświętsza Matka byli pokorni, ponieważ będąc wielkimi, świętymi i panującymi uniżyli się, unicestwili i stali się najmniejsi wśród ludzi.”
19 listopada
„Bądź bardzo posłuszna, a nauczysz się głębokiej pokory ducha. Czuję wewnętrznie, że twojej duszy brakuje tej drogiej cnoty. Zauważ, że mówię to z duchowego natchnienia. Przypomnij sobie słowa naszego Pana: Jeżeli nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.”