Zachęcam cię do ukochania tego, co niszczy twoją miłość własną, burzy twe sprawy i poczucie zadowolenia. Zagub siebie tak, jak to tylko będzie dla ciebie możliwe i pragnij całym sercem ustanowienia królestwa Jezusa Chrystusa. Nie zaniedbaj niczego, co jest w zasięgu twoich możliwości, aby je w tobie przygotować i zachować w jego miłości.
21 listopada – Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny w świątyni
Najświętsza Dziewica opuszcza wszystko, aby podążać za Panem, który prowadzi Ją do świątyni. Tak, jest tam prowadzona przez Ducha Bożego. Jest Ona żertwą najświętszą i najdoskonalszą, jaka została ofiarowana Bogu od początku świata aż do tamtej chwili, i od której Najdostojniejsza Trójca otrzymała chwałę i upodobanie nieskończone. Lecz cóż robi Ona w świątyni? W sposób najwznioślejszy i najdoskonalszy praktykuje wszystkie cnoty: jest łagodna, uczynna, miłująca bliźnich, zawsze zajęta Bogiem, którego nieustannie adoruje w świątyni swego wnętrza.
20 listopada – Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
Wszystkie przyjęłyście Komunię św. i niezwykły Król przybył do was. Lecz co będzie robił? Będzie królował. To jest Król łagodny i dobrotliwy. Jego królestwo nie jest takie, jak królestwa wielkich tego świata, które są wystawne, wielkie i wspaniałe na zewnątrz. Jego królestwo jest królestwem pokoju, jest całkiem wewnętrzne. Cała piękność córki królewskiej jest wewnątrz: omnis gloria filiae Regis ab intus [Ps 44,14].
19 listopada
Najświętsza Dziewica była najmniejszą i najbardziej unicestwioną spośród wszystkich stworzeń, Ona również nosiła w swym łonie Sprawcę naszego zbawienia. Można powiedzieć, że Jej głębokie uniżenie zachwyciło oczy Boga i przyciągnęło Go na ziemię. Ponadto Maryja mówi w swoim kantyku, że Bóg spojrzał na pokorę swej służebnicy [por. Łk 1,47]. Tak, najczystsza Dziewica była tak małą w swoich oczach, że uważała się niegodną jakichkolwiek względów.
18 listopada
Szczęśliwa małość! Kochajmy małość, kochajmy sytuacje, które czynią nas małymi, poniżonymi, wzgardzonymi, zapomnianymi przez wszystkich. Zapomnijmy także o nas samych. Jest to sposób, aby mieć nie tylko udział w tajemnicach Boga, ale zdobyć nawet Jego Serce. Tak, dusza pokorna rozradowuje Serce Boga.
17 listopada – Św. Gertrudy
Nadal modlę się za ciebie do Boga, abyś mogła zanurzyć się w miłej i ukochanej samotności, do której wzdychasz tak często, abyś mogła spocząć w rozpadlinie skały, którą jest Najświętsze Serce Jezusa. Tam właśnie, jak nigdzie indziej, ucieszysz się doskonałym spoczynkiem, a płomienie Jego godnego uwielbienia Serca strawią twoje serce.